การประกันภัยรถภาคบังคับ
การประกันภัยรถภาคบังคับ (Compulsory Motor Insurance)
การประกันภัยรถภาคบังคับ (Compulsory Motor Insurance) หรือที่รู้จักกันว่า“การประกันภัย พ.ร.บ.” เป็นการประกันภัย ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ.2535 เริ่มมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 5 เมษายน 2536 โดยกำหนดให้รถยนต์รวมถึงรถจักรยานยนต์ทุกคัน ทุกชนิดที่จดทะเบียนกับกรมการขนส่งทางบก และรถที่ขับเคลื่อนด้วยกำลังเครื่องยนต์ ไฟฟ้า หรือพลังงานอื่น ต้องทำประกันภัยรถตาม พ.ร.บ. นี้ การที่รัฐออกกฎหมายกำหนดให้รถทุกคัน ต้องทำประกันภัย พ.ร.บ. มีวัตถุประสงค์เพื่อ
- เพื่อคุ้มครองและให้ความช่วยเหลือแก่ประชาชนที่ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตเพราะเหตุประสบภัยจากรถโดยให้ได้รับการรักษาพยาบาลอย่างทันท่วงทีในกรณี ที่บาดเจ็บหรือช่วยเป็นค่าปลงศพในกรณีที่เสียชีวิต
- เป็นหลักประกันให้โรงพยาบาลหรือสถานพยาบาลว่าจะได้รับค่ารักษาพยาบาล ในการรักษาพยาบาลผู้ประสบภัยจากรถ
- เป็นสวัสดิสงเคราะห์ที่รัฐมอบให้แก่ประชาชนผู้ได้รับความเสียหายเพราะเหตุประสบภัยจากรถ
- ส่งเสริมและสนับสนุนให้การประกันภัยเข้ามามีส่วนร่วมในการบรรเทาความเดือดร้อน แก่ผู้ประสบภัยและครอบครัว
สาระสำคัญของการประกันภัย พ.ร.บ. สรุปได้ ดังนี้

สาระสำคัญของการประกันภัย พ.ร.บ.
ผู้ที่ต้องทำประกันภัย พ.ร.บ.

-
ผู้มีหน้าที่ต้องทำประกันภัยรถภาคบังคับ ได้แก่ เจ้าของรถ ผู้ครอบครองรถในฐานะผู้เช่าซื้อรถ และเจ้าของรถที่นำรถที่จดทะเบียนในต่างประเทศเข้ามาใช้ในประเทศ การฝ่าฝืนไม่ทำประกันภัย พ.ร.บ. จะได้รับโทษปรับไม่เกิน 10,000 บาท
ผู้ที่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.

+
ความคุ้มครองที่ผู้ประสบภัยได้รับ (ค่าเสียหายเบื้องต้น)

+
ค่าเสียหายส่วนที่เกินกว่าค่าเสียหายเบื้องต้น

+
การใช้สิทธิขอรับค่าเสียหายเบื้องต้น

+
การสำรองจ่ายค่ารักษาพยาบาล ค่าทดแทน และค่าปลงศพ

+
ความคุ้มครองกรณีรถไม่ทำประกันภัย พ.ร.บ. ก่อให้เกิดความเสียหายกับผู้ประสบภัย

+
อัตราเบี้ยประกันภัย พ.ร.บ.

+
