ตามพระชาบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ (ฉบับที่ 5) พศ.2551 มาตรา 3 วรรคสามของมาตรา 7 แห่งพระชาบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พศ.2535 \"สำหรับรถที่เจ้าของรถได้จัดให้มีการประกันภัยความเสียหายต่อผู้ประสบภัย โดยเอาประกันภัยครบคลุมความเสียหายต่อผู้ประสบภัยและทรัพย์สิน ตามชนิด ประเภท และขนาดของรถที่กำหนดไว้ในกฏกระทรวงแล้ว ไม่ต้องจัดให้มีการประกันความเสียหายสำหรับผู้ประสบภัยอีก\" หมายเหตุ:-เหตุผลในการประกาสใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ โดยที่เพื่อให้เจ้าของรถที่เอาประกันภัยครอบคลุมความเสียหายต่อผู้ประสบภัยและทรัพย์สินแล้ว ถือได้ว่าจะสามารถเยียวยาให้กับผู้ประสบภัยซึ่งได้รับอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย หรืออนามัยแล้วยังสามารถชดเชยความเสียหายต่อทรัพย์สินของผู้ประสบภัยอีกส่วนหนึ่ง ซึ่งผุ้เอาประกันภัยในลักษณะดังกล่าวข้างต้นจะทำให้ประหยัดค่าใช้จ่ายและเกิดความเป็นธรรมเพราะปัจจุบันเจ้าของรถผู้ได้เอาประกันภัยต้องถูกบังคับให้มีการประกันภัยความเสียหายสำหรับผู้ประสบภัยด้วย ทั้ง ๆ ที่เจ้าของรถได้เอาประกันภัยครอบคลุมความเสียหายต่อผู้ประสบภัยและทรัพย์สินแล้ว จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้ จาก พระราชบัญญัติฯข้างต้น อ่านแล้วเข้าใจว่า เมื่อทำประกันภัยชั้น 1 แล้ว ไม่ต้องทำประกันภัย พรบ.อีก แต่เมื่อไปเสียภาษีรถยนต์ ยังถูกท้วงถามประกันภัย พรบ.อีก จึงสอบถามไปยังกรมขนส่งทางบก แต่เจ้าหน้าที่กรมขนส่งทางบก ให้มาสอบถามทาง คปภ. เพื่อขอคำอธิบาย